Absans epilepsi, 6-12 yaş arası çocuklarda daha sık görülen ve geçici bilinç kayıplarına yol açan bir epilepsi türüdür. Bu hastalığın başlangıcı genellikle 4-8 yaş aralığında gerçekleşir. Erken yaşlarda başlayan nöbetlerin iyileşme olasılığı, geç yaşlarda başlayanlara göre daha yüksektir. Erkek çocuklarda bu durum daha az görülürken, yetişkinlerde ise nadir rastlanmaktadır. İlaç tedavisi genellikle başarılı sonuçlar verir.

Absans epilepsi nöbetleri, birkaç saniye süren donukluk ve bilinç kaybı ile kendini belli eder. Nöbet sırasında hastanın yanında olan kişiler, hastayı hayale dalmış gibi tanımlarlar. Nöbet esnasında hasta hiçbir şeyi algılayamaz ve kısa süreli bir bilinç kaybı yaşar. Hastalar uyarılara cevap veremez ve çevresinde olan biteni fark edemez. Nöbetler sırasında hasta genellikle belli bir noktaya bakarak, konuşmayı keserek veya yaptığı herhangi bir aktiviteyi durdurarak bir seyir izler. Hasta hafifçe öne eğilebilir ve göz kapaklarında titreme meydana gelebilir. Diğer epilepsi türlerine göre hayatı daha az sekteye uğratan nöbetler şeklinde yaşanır. Çocuklarda sıkça hayale dalma durumu olduğundan, nöbetlerin fark edilmediği durumlar olabilir. Bir gün içerisinde yüzlerce nöbet geçirilebilir ve bu nöbetlerin sıklığı öğrenme güçlüğüne yol açabilir. Bu durum çocuklarda davranış bozukluğu olarak değerlendirilebilir.

Absans epilepsi tanısı genellikle derin soluk alma sırasında nöbetlerin sayısında artış gözlemlenerek konur. EEG (Elektroensefalografi) testi sırasında hastanın derin nefes alması sağlanarak nöbetler belirlenmeye çalışılır. EEG testi sırasında nöbetlerin oluşu, teşhisin konulmasında büyük bir etken olarak kabul edilir.

Absans epilepsi ilaçlarla kontrol altına alınarak tedavi edilebilir. Felbamat içeriğine sahip ilaçlar tedavi için uygun olabilir. Yan etkilerin görülmesi durumunda ilaçların değiştirilmesi gerekebilir. Kullanılan ilaçlarla iki yıl süresince nöbet yaşanmadığında, ilaçlar azaltılarak 3-6 ay içerisinde tamamen kesilmektedir.

Absans epilepsi, nöbetlerin sıklığı ve süresi ile karakterizedir. Nöbetler genellikle 10 ila 20 saniye arasında sürer ve çocuklar günlük aktivitelerine kaldıkları yerden devam ederler. Bu tür epilepsi, genellikle ergenlik döneminde kendiliğinden düzelir. Ancak bazı durumlarda yetişkinlikte de devam edebilir. Tedavi edilmediğinde, nöbetlerin sıklığı ve şiddeti artabilir, bu da öğrenme ve sosyal beceriler üzerinde olumsuz etkiler yaratabilir.

Absans epilepsiyle yaşayan çocuklar genellikle normal entelektüel kapasiteye sahiptir, ancak sık nöbetler öğrenme güçlüklerine neden olabilir. Bu nedenle erken teşhis ve uygun tedavi önemlidir. Ayrıca, ailelerin ve öğretmenlerin bu durumu anlayışla karşılaması ve destekleyici bir yaklaşım sergilemesi, çocukların sosyal ve akademik başarılarını artırabilir.