Epilepsi, halk arasında genellikle "sara" olarak bilinir ve beyin hücrelerindeki istem dışı, aniden oluşan elektro-kimyasal boşalma sonucu ortaya çıkan nörolojik bir bozukluktur. Beyin hücrelerindeki elektriğin normalden fazla ve kontrolsüz yayılımı nedeniyle epilepsi nöbetleri meydana gelir. Bu nöbetler, çoğunlukla geçici bilinç kaybına neden olabilir ve farklı şekillerde kendini gösterebilir. Epilepsiye neden olan etmenler arasında kalıtsal faktörler, beyin patolojileri ve sistemik patolojik süreçler bulunur. İyi huylu epilepsi türlerinin iyileşmesi ve tedavisi mümkündür. Üç çeşit iyi huylu epilepsi vardır.

İyi huylu rolandik epilepsi, çocukluk çağında en sık görülen epilepsi türlerinden biridir. Genellikle ilkokul çağlarında başlar ve ergenlik döneminden sonra son bulur.

İyi huylu oksipital lob epilepsi, rolandik epilepside olduğu gibi genellikle ergenlik döneminde veya sonrasında atlatılan bir rahatsızlıktır. İlkokul çağlarında veya daha geç ortaya çıkabilir.

İyi huylu ailesel bebeklik çağı epilepsisi, yeni doğan bebeklerde ve bebeklik aylarında ortaya çıkabilir. Bebeğin anne ve babasında böyle bir rahatsızlığın bulunması bebeği de genetik olarak etkiler. Fark edildiği andan itibaren uzun veya kısa süreli tedavilerle ortadan kaldırılması mümkündür.