Dirençli epilepsi nedir ve nasıl tanımlanır?

Dirençli epilepsi, tıbbi olarak "tedaviye dirençli epilepsi" veya "refrakter epilepsi" olarak adlandırılan bir epilepsi türüdür. Bu durum, epilepsi hastalarının uygun şekilde seçilmiş ve yeterli dozda kullanılan en az iki farklı antiepileptik ilaca rağmen nöbetlerinin kontrol altına alınamaması olarak tanımlanır. Epilepsi hastalarının yaklaşık %30'unda dirençli epilepsi görülmektedir. Bu durum, hastaların yaşam kalitesini önemli ölçüde etkileyebilir ve günlük aktivitelerde kısıtlamalara neden olabilir.

Dirençli epilepsi tanımı, belirli kriterlere dayanır ve genellikle aşağıdaki şekilde değerlendirilir:

• En az iki farklı antiepileptik ilacın, uygun doz ve sürede kullanılmasına rağmen nöbetlerin devam etmesi.
• İlaçların düzenli ve reçete edildiği şekilde kullanıldığının teyit edilmesi.
• Nöbet tipinin doğru teşhis edilmiş olması ve ilaç seçiminin buna uygun yapılması.
• Nöbet sıklığının, tedaviye rağmen kabul edilebilir bir seviyeye düşmemesi (örneğin, nöbetlerin hastanın günlük yaşamını etkileyecek şekilde devam etmesi).

Tanı sürecinde, nöroloji uzmanları hastanın tıbbi öyküsünü, nöbet kayıtlarını, EEG (elektroensefalografi) sonuçlarını ve gerekirse manyetik rezonans görüntüleme (MRI) gibi ileri tetkikleri değerlendirir. Ayrıca, psikojenik nöbetler veya diğer nörolojik durumların ekarte edilmesi önemlidir. Dirençli epilepsi tanısı konduktan sonra, tedavi seçenekleri arasında cerrahi müdahale, vagus sinir stimülasyonu veya ketojenik diyet gibi alternatif yöntemler değerlendirilebilir. Erken teşhis ve multidisipliner bir yaklaşım, bu hastaların yönetiminde kritik rol oynar.